EN / Why we need images of Atatürk and Piłsudski?

On the way back from my recent trip to Poland, I decided to buy a number of socio-political weekly magazines not necessarily to catch up with contemporary issues. I wanted to grasp how certain problems are understood in Poland, what views are most dominant and how they are being advocated. I had missed spotting Polish 'accents' in international affairs – despite or because of their prominence, mainstream Western weeklies don't bother mentioning, for example, that the prime minister of the Basque Country, Patxi López, read out the poem “Nothing Twice” by Wisława Szymborska on his inauguration.

PL / Fabiański: Mediami się nie przejmuję

Polski bramkarz coraz pewniej czuje się w bramce "Kanonierów". Fabiański świetnie radzi sobie pod nieobecność Manuela Almunii, przekonując do siebie nie tylko menadżera oraz fanów, ale i zazwyczaj krytyczne wobec niego angielskie dzienniki.

Dziesięć meczów ligowych z rzędu, piąty w Lidze Mistrzów. Musisz być w bramce coraz bardziej pewny siebie?

Czy ja wiem? Normalnie się czuję, bez przesady. Cieszę się bardzo, że mam szansę grać regularnie i jakoś nieźle mi to wychodzi. Za bardzo bym się tym jednak nie podniecał.

PL / Właściwa decyzja FIFA?

Społeczno-ekonomiczny geniusz FIFA czy też trywialne sprzedawanie głosów? Analizujemy, co może oznaczać wybór Rosji oraz Kataru na gospodarzy mistrzostw świata.

Kiedy prezydent FIFA Sepp Blatter ogłosił dziś w Zurychu wyniki głosowania członków Komisji Wykonawczej (Exco), wielu oniemiało. O ile wygraną Rosji przewidywałem (link), to wybór Kataru wielu zaskoczył. Szybko posypała się fala krytyki oraz oburzenia, że międzynarodowa federacja piłkarska zapewniła sobie dostawy darmowego gazu oraz ropy, wybierając wschodni kierunek dla mistrzostw świata. Mniej lub bardziej bezpośrednie zarzuty o korupcję stały się nieodzownym elementem przedstawiania gospodarzy kolejnych mistrzostw świata.

Poniekąd można to zrozumieć, w raporcie analizującym poszczególne kandydatury Katar był bowiem przedstawiony jako opcja „wysokiego ryzyka” – z powodu nieistniejących jeszcze stadionów, nikłego zainteresowania futbolem, a przede wszystkim łamania praw człowieka oraz upalnych temperatur w okresie letnim. Kandydatura Rosji była jedynie nieco mniej kontrowersyjna: wielkie odległości między miastami-gospodarzami, obawy o bezpieczeństwo oraz dopiero co ujawnione rewelacje WikiLeaks, jakoby Władimir Putin rządził razem z mafią.

Globalne zmiany

Dlaczego więc FIFA zdecydowała się na trudny wybór krajów tak kontrowersyjnych, jak i zarazem od siebie różnych? Należy pamiętać, że Katar stał się najmniejszym krajem, który zorganizuje tę imprezę, a Rosja – największym.

Decyzja jest odzwierciedleniem zmian gospodarczych na świecie i dowodem na rozprzestrzenianie się prężnie działających ekonomii oraz bogactwa pośród wielu narodów, a nie jedynie elity Zachodu. Rosja jest drugim po Brazylii krajem grupy BRIC, który zorganizuje największy na świecie turniej piłkarski. I jeżeli do wyścigu staną też w przyszłości Chiny (można nawet i w 2026 roku) bądź Indie, wygrają go w cuglach. Ekonomicznie, FIFA pokazuje, że istniejąca jeszcze kilka lat temu bariera między bogatym Zachodem a biednymi Wschodem i Południem, jak mówią eksperci od międzynarodowej polityki gospodarczej, się zatarła.

FIFA otwiera horyzonty

Jest to również odzwierciedlone poprzez otwieranie futbolu na nowe regiony, tudzież rozumiane jako rynki. Taryfa ulgowa dla kandydujących w tym roku Stanów Zjednoczonych, Anglii i Hiszpanii się skończyła. „Macie najlepsze rozgrywki ligowe, dlatego największego turnieju na dobrą sprawę nie potrzebujecie” – zdawaliby się mówić członkowie Exco. Mistrzostwa w Rosji oraz Katarze nie muszą być lepsze, ale z pewnością inne, abyśmy nie przemielali cały czas tych samych standardów. O ile można zrozumieć rozgoryczenie w Anglii z powodu decyzji, w Polsce nie powinniśmy mieć negatywnych emocji wobec wyboru Rosji oraz Kataru, wszak na tej samej zasadzie dostaliśmy szansę organizacji Euro 2012.

Inna sprawa, że FIFA odkrywa na nowo swoją moc w zachęcaniu do politycznych oraz społecznych reform. Podobnie jak historie o wyspie Robbena za czasu apartheidu w Południowej Afryce, MŚ w Rosji przypomną nam, że kraj ten nadal boryka się z brakiem tolerancji, rasizmem oraz homofobią. Futbol może również wpłynąć na zmiany kulturowe na Bliskim Wschodzie. Kobiety nie będą oddzielone od mężczyzn na trybunach, a Budweiser, jeden z głównych sponsorów turnieju, zapewni, że obecny będzie alkohol, który obecnie pić mogą nieliczni i to jedynie w katarskich hotelach. Mimo że kraj ten jako jeden z nielicznych w arabskim świecie utrzymuje handlowy kontakt z Izraelem, nadal ciężko sobie wyobrazić, aby Katarczycy z otwartymi rękoma przywitali tysiące izraelskich fanów, jeżeli tylko ich drużyna w 2022 roku się zakwalifikuje do finałów. Mistrzostwa świata mogą taką platformę otworzy. Wówczas możemy gdybać, że pojawiłaby się szansa na pokój na Bliskim Wschodzie, którego jeszcze nikomu nie udało się osiągnąć na dłuższą metę.

Niespotykane szanse

Mam nadzieję, że otwarcie zacznie się też mówić o problemach związanych z niewolnictwem, które nadal występuje w Katarze. Podobnie jak to miało miejsce w Chinach przy okazji olimpiady w 2008 roku, dziennikarze z całego świata będą mięli szansę zobaczyć, jak naprawdę wyglądają te kraje, a nie jedynie opierać się na wytartych i wielokroć niesprawiedliwych stereotypach. Kto wie, możne pociągnie to za sobą dalszą demokratyzację oraz przejrzystość działań organizacji rządowych – wszak MŚ w Anglii, Hiszpanii, USA, Australii czy Japonii nic by w tej kwestii nie zmieniły.

Co więcej, do tego dochodzą też wyzwania technologiczne. Aby zbudować infrastrukturę łączącą daleko od siebie położone miasta w Rosji czy też ochłodzić katarskie stadiony, aby nie zagrażały zdrowiu kibiców oraz sportowców, kraje te będą musiały jeszcze dalej popchnąć naukę oraz swoje osiągnięcia w dziedzinie R&D (Research and Development). Potrzeba matką wynalazku, zwłaszcza przy tak sprecyzowanym deadline na wprowadzenie tych innowacji w życie.

Nowa droga

Trudno też nie doszukać się hipokryzji w zarzutach, jakoby Rosja i Katar miały kupić głosy członków Exco i nielegalnie dostać prawa do organizacji turniejów w 2018 oraz 2022 roku. Choć nie należy wykluczyć tej możliwości, w podobny sposób możemy mówić, że Anglia i Hiszpania zadłużają się, aby tylko podkupywać najlepszych piłkarzy globu i płacić im astronomiczne gaże.

Taplając się w jednym bajorku, niczego nie zmienimy. Dlatego dobrze, że FIFA wychodzi poza ramy standardowych decyzji i daje szanse innym, aby zorganizować największy na świecie turniej piłkarski. Czy się uda? W przypadku Rosji zapewne tak, ale z Katarem nie jestem aż tak pewny. Mistrzostwa świata w 2018 oraz 2022 roku z pewnością jednak zaoferują nam coś nowego.

A Sepp Blatter? Szwajcar jest na prostej drodze do Pokojowej Nagrody Nobla. Chyba że dostanie ją FIFA jako organizacja. Trudno wyobrazić sobie, aby można było robić jeszcze więcej na rzecz globalnego rozwoju piłki nożnej. Czy w dobrym kierunku? To już oceni czas.

Artykuł opublikowany także na łamach iGol.pl

PL / Dla kogo MŚ 2018 oraz 2022?

Już w czwartek, 2 grudnia, dowiemy się, kto zorganizuje mistrzostwa świata w latach 2018 oraz 2022. Decyzję podejmie nasiąknięta kontrowersjami Komisja Wykonawcza FIFA. Czy kwestie stricte piłkarskie odegrają jednak kluczową rolę?

Prestiż, zyski z turystyki, promocja kraju oraz miejsce w historii – od czasu, kiedy za sprawą Petera Uberrotha udało się przeprowadzić komercjalizację igrzysk olimpijskich w Los Angeles, walka o organizację wielkich wydarzeń sportowych nabrała rozmachu. Futbol, najpopularniejsza dyscyplina sportu, przyciąga uwagę już nie milionów, ale miliardów widzów. Kulminacją tej pasji jest trwający zazwyczaj miesiąc festiwal – piłkarskie mistrzostwa świata.

PL / Didier Drogba: Wygrać ligę oraz Ligę Mistrzów?

Jeden z najlepszych piłkarzy Afryki oraz czołowy strzelec Premier League spokojnie podchodzi do niedzielnego meczu z Arsenalem, mimo że poprzeczkę na obecny sezon stawia sobie oraz drużynie bardzo wysoko.

Orkiestra Ancelottiego znowu gra?

Zwycięstwo nad Marsylią przerwało passę dwóch porażek z rzędu. Jednakże właściwej ocenie obecnej formy Chelsea zostanie poddana dopiero w niedzielę, kiedy podejmie u siebie Arsenal. Mistrzowie nadal mocni?

Już na wstępie pozwolę sobie zaznaczyć, że po raz pierwszy miałem przyjemność być akredytowany na domowy mecz Chelsea. Nutkę ekscytacji z tego powodu przysłonił jednak fakt, że do zachodniego Londynu jechałem prosto z lotniska i bardziej zależało mi, by być na czas, aniżeli dumać nad związanymi z meczem emocjami. Przestrzeń dla prasy na stadionie Chelsea wygląda de facto tak, jak sobie to wyobrażałem: ciasno, brak przestrzeni do pracy, mało ekranów z transmisją meczu oraz bardzo płaska perspektywa boiska. Pomimo przebudowy Stamford Bridge w latach 90., wschodnia trybuna, gdzie mieści się sektor prasowy, pozostała niemalże niezmieniona od lat 70.; kiedyś zapewne ekscytowała, dziś jej praktyczność jest znacznie bardziej wątpliwa.

Wilshere w świecie wielkiej piłki

Kiedy po raz pierwszy wystartowały rozgrywki angielskiej Premier League, Jack Wilshere miał zaledwie kilka miesięcy. 18 lat później jest jednym z największych talentów ligi.

Niejeden krzyż ludzi dzieli

Religia w ostatnim czasie gościła na pierwszych stronach gazet z samych złych powodów. Analizując sprawę krzyża na Wolstonbury Hill oraz Krakowskim Przedmieściu, wizyty papieskiej w Wielkiej Brytanii oraz "palenia Koranu" na Florydzie, ciężko jest nie dostrzec kryzysu w jakim znajduje się Kościół oraz jego nieudolnie budowany medialny wizerunek.

Others half-asleep when Spurs make right move

Harry Redknapp and Tottenham deserve full credit for bringing Rafael van der Vaart to White Hart Lane in the very last minutes of the summer transfer window.

The Rise Of Political Lying – a book review

“Why do we bother discussing the autobiographies of Peter Mandelson and Alastair Campbell anyway if we know they are liars?”, Peter Oborne would ask. His fascinating book analyses the development of political falsehood in modern Britain. Five years on and the Labour government has come full circle. Are the finding are still relevant?

Zaczęło się

Miesiące futbolu, tygodnie spędzone w wyczekiwaniu na kolejne mecze i dokładna analiza minionych potyczek. Chyba nikt z moich Czytelników nie musi być edukowany, że dla fana futbolu życie liczone jest w sezonach, nie latach. Dla mnie to już/zaledwie 25., choć faktycznego śledzenia futbolowego świata - 15. Zdecydowanie "zaledwie" 15.

Chelsea zmierza do Ligi Europy

„Trzech, czterech, a może i nawet pięciu młodych piłkarzy, którzy zagrali przeciwko Crystal Palace, zobaczymy w kadrze w nadchodzącym sezonie. Mamy naprawdę wielu młodych zawodników gotowych do gry w lidze angielskiej w barwach naszego zespołu”

Tak na moje pytanie odpowiedział Carlo Ancelotti niespełna miesiąc temu, kiedy Chelsea rozpoczęła przygotowania do startującego w nadchodzącą sobotę sezonu.

Co z tą Łodzią?

Wpadło mi wczoraj w ręce sporo materiałów o mojej rodzinnej Łodzi. Dzięki uprzejmości znajomego z Warszawy, który, co trzeba przyznać, umiejętnie buduje pozytywny wizerunek Legii i (chyba!) próbuje przeciągnąć mnie na stronę L-ki, moim oczom ukazała się mapa Łodzi kibiców oraz wywiad z Jakubem Rzeźniczakiem.